The US House recognizes the Rohingya people as a “stateless people”, who due to the actions of the Myanmar military which include setting the Rakhine state on fire have displaced over 600,000 Rohingya people. The House also recognizes that Aung San Suu Kyi’s government has failed to stop the violence against the Rohingya people.
The Bangladesh Government, however, have been praised for opening up their borders to the refugees and have been promised $32 million from the the US Government in terms of humanitarian assistance.
It has also been requested that the Myanmar government and military allow for unobstructed humanitarian access to refugees and for refugees to be able to voluntarily return to the state.
Read the full story here
Related Video: Refugee and Aslyum Seekers in Thailand (https://www.youtube.com/watch?v=BEudPn8CQ1I)
Related Post: India Refuses Refuge to Rohingyas
Land Lawyers in Thailand should be contacted by foreigners who are seeking legal rights to purchase land in Thailand.
Image: Ron Cogswell
]]>Order of Minister of Interior
No. 1/2558
Subject Classes of Aliens Ineligible for Admission to the Kingdom of Thailand
It appears that a number of aliens who have Temporary Permission to Stay in the Kingdom of Thailand have overstayed beyond their permitted date, putting the safety of people and national’s security at risk.
In order to maintain the peace of the nation, the Prime Minister and Minister of Interior exercise the power under section 16 of Immigration Act, B.E. 2522 and refuse classes of aliens ineligible for admission to the Kingdom of Thailand under certain condition and specific period of time as shown in the details below:
- Alien Surrendered to Authorities:
1.1 An alien who overstays more than 90 days beyond his/her permitted date will be barred from re-entering the country for 1 year, starting from the departure date.
1.2 An alien who overstays more than 1 year beyond his/her permitted date will be barred from re-entering the country for 3 years, starting from the departure date.
1.3 An alien who overstays more than 3 years beyond his/her permitted date will be barred from re-entering the country for 5 years, starting from the departure date.
1.4 An alien who overstays more than 5 years beyond his/her permitted date will be barred from re-entering the country for 10 years, starting from the departure date.
- Alien Being Arrested and Prosecuted:
2.1 An alien who caught overstaying less than 1 year beyond his/her permitted date will be barred from re-entering the country for 5 years, starting from the departure date.
2.2 An alien who is caught overstaying more than 1 year beyond his/her permitted date will be barred from re-entering the country for 10 years, starting from the departure date.
- These rules are not applied to:
3.1 An alien who departs the country before the age of 18.
3.2 An alien who departs the country before this order enter into force.
This order shall enter into force on the ninetieth day from the date of this Royal Thai Government Gazette is officially published.
Order on 27 November 2558 (2015)
General Prayuth Chan-ocha
Prime Minister
General Anupong Paochinda
Minister of Interior
]]>Child Abduction is a fairly common issue in divorce cases and family disputes. Although, most child abductions in Thailand occur between Thai parents and involve taking a child from one Thailand province to another, there are also a number of abductions across national borders. In Thailand, where there are many expatriate and foreign couples, a parent in a divorce case or parental dispute, may be tempted to flee Thailand (with their child) to their home country without the other parent’s permission.
The Hague Convention on Child Abduction is an international treaty between multiple nations that allows for a parent who has had their child abducted by the other parent. Although Thailand has been a signatory to the Hague Convention on Child Abduction for many years, only since 2013 has Thailand adopted the major provisions of the Hague Convention on Child Abduction as part of its internal domestic law. The Thai law is known as the Thailand Child Abduction Act (“TCA”).
The (“TCA”) provides parents with lawful custody and the ability to access a specialized court to seek the return of an abducted child. The TCA also established a procedure for enforcing rights under the Act, including a specialized court and a Central Authority. (The Central Authority is the main administrative body for an initial review of claims and enforcing the provisions of the Act.)
There are 2 basic types of cases under the TCA: Cases where the Thailand Attorney General seeks of enforcement of the Act. The Attorney General’s involvement is usually due to the case being deemed very serious. The second type of case is where a parent can access the Thai Court as an individual claimant. Individual private claimant would seek to file individually in situations where the Attorney General declines the case or is acting too slowly.
Private court claims under the Thailand Child Abduction Act have specific time limits for filing. A claimant must prove that the Child’s “habitual residence” is the place where the return of the child is requested. TCA claims may be brought after or during a separate family court case involving the same parents. However having lawful custody is a basic requirement for filing under the Act..
Related Articles:
Image: Wikimedia Commons
]]>)window.location=%27https://commons.wikimedia.org/wiki/File:2007_report_child_plane.jpg%27){kind=link}
Many human rights organizations have spoken out against the human rights violations taking place in Myanmar against the Rohingya people including Amnesty International, Aung San Suu Kyi and the UN Security Council. UN High Commissioner for Human Rights, Zeid Ra’ad Al Hussein, has said that he “could not rule out that genocide is occurring”.
However, only a qualified court can make the legal determination whether this crisis is considered an ethnic cleansing.
Thai-Foreign couples looking for a US marriage visa for a Thai spouse should contact lawyers who have years of experience filing successful US marriage visas and other US visa applications for Thai people.
Read the full story here.
Related Video: Refugee and Asylum Seekers in Thailand
Related Post: Thailand to Ask 70,000 Refugees to Return Home
Image: DFID
]]>Local and International figures from around the world have expressed their condolences as “Surin was a valuable man in this world and his loss is very sad”. Surin, born into a Muslim family turned to a political career in 1986 and was made foreign minister in 1997.
Mr Chaiyaporn, a political science lecture at Chulalongkorn University comments that Surin was about to run for the Bangkok Governor election and had the best potential to do so with his experience in ASEAN.
Preparing a well-detailed testament and last will in Thailand is important for estate planning and the distribution of assets to the heirs as intended.
Read the full story here
Related Post:
Andrew McBean on ASEAN Economic Community
Image: Richter Frank-Jurgen
]]>Intent to lighten the mood in the South backfired due to a couple of incidents. First off protestors protesting a coal plant in the Songkhla region were met by police, even the ones wanting to deliver the Prime Minister a letter. Three were injured, 15 were arrested and the bail was put at 90,000 baht each.
NHRC members accuse the incident as a violation of human rights as the protestors had the right to freedom of speech and peaceful assembly. General Prayut’s response to the violence from the police met by the protestors was that they had initially attacked the police.
The next incident involved the Prime Minister himself after he yelled at a fisherman who had requested for an increase in the number of days fisherman could work throughout the year. The incident was caught on video and has now gone viral.
Both have led to increasing criticism from government supporters.
Read the full story here
Related Post:
Update on Bangkok Protests After Yingluck’s Removal
Image: ITU Pictures
]]>A lawsuit has been brought against him by British actress Kadian Noble, who claims that Weinstein groped her, trapped her in a bedroom and forced her to perform sexual acts.
The suit also alleges that Weinstein’s brother, Bob, committed “reckless disregard”, and an unnamed producer from the Weinstein company told Noble to be “a good girl and do whatever he wished” during a phone call.
A spokesperson for Harvey Weinstein addressed the allegations, stating that “there were never any acts of retaliation against any women for refusing his advances”. This is the latest in a string of allegations against the producer, which began when Ashley Judd and Rose McGowan spoke out with claims of rape, harassment and abuse in October.
Chaninat & Leeds specialize in prenuptial agreements for Thai-Western couples
Read the full story here
Related Articles: Child Sex Abuse Suspect Living and Teaching in Thailand
Image: Mipmarkets
]]>New statistics released by the Eurostat show that 1.2 million women and 700,000 men in the UK reported being victims of domestic abuse in the last year. In total, 215,000 crimes of this nature were reported throughout Europe, 64,500 of which took place in the UK.
Eurostat stressed that the figures did not necessarily reflect the actual number of victims due to high numbers of sex crimes going unreported.
Suzanne Jacob of domestic abuse charity SafeLives said that the data shows that “significant gaps in the response still exist for people experiencing abuse”. “Victims are not ‘hidden’”, she said. “They’re coming forward in increasing numbers – we’re simply not doing enough yet to see them and respond”.
Thailand Family Law Center has expert advice from legal experts on divorce law, prenuptial agreements and child custody in Thailand
Read the full story here
Related Articles: Attacks on Sex Workers Rise Since Ireland’s Law Change
Image: Trawets1
]]>พ.ศ. ….
_________________
……………………………………………………. ……………………………………………………. ……………………………………………………. ………………………………………………………………………………….. …………………………………………………………………………………..
โดยที่เปนการสมควรแกไขเพิ่มเติมกฎหมายวาดวยสิทธิบัตรเพื่อคุมครองการประดิษฐและ การออกแบบผลิตภัณฑ
พระราชบัญญัตินี้มีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจํากัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ซึ่ง มาตรา 26 ประกอบกับมาตรา 37 และมาตรา 4๐ ของรัฐธรรมนูญแหงราชอาณาจักรไทยบัญญัติใหกระทํา ไดโดยอาศัยอํานาจตามบทบัญญัติแหงกฎหมาย
พระราชบัญญัตินี้มีสาระสําคัญเปนการปรับปรุงกระบวนการขอรับสิทธิบัตรใหมีประสิทธิภาพ กระชับ และมีความเปนสากล สอดคลองกับความตกลงระหวางประเทศเกี่ยวกับสิทธิบัตรที่ประเทศไทยเปน ภาคีอยู รวมทั้งปองกันการลักลอบนําทรัพยากรพันธุกรรมและภูมิปญญาทองถิ่นมาขอรับสิทธิบัตรโดยไม เปดเผยแหลงที่มา จึงมีความจําเปนที่จะตองกําหนดมาตรการจํากัดสิทธิของผูทรงสิทธิบัตรในบางกรณี โดยมี การจํากัดสิทธิเสรีภาพและสิทธิในทรัพยสินเพียงเทาที่จําเปนเพื่อประโยชนสาธารณะ
มาตรา ๑ พระราชบัญญัตินี้เรียกวา “พระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ ..) พ.ศ. ….”
มาตรา ๒ พระราชบัญญัตินี้ใหใชบังคับเมื่อพนกําหนด……….วันนับแตวันประกาศใน ราชกิจจานุเบกษาเปนตนไป
มาตรา ๓ ใหเพิ่มบทนิยามคําวา “ทรัพยากรพันธุกรรม” “สารพันธุกรรม” “อนุพันธ” “ภูมิปญญาทองถิ่น” ระหวางบทนิยามคําวา “แบบผลิตภัณฑ” และคําวา “ผูทรงสิทธิบัตร” ในมาตรา ๓ แหง พระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่งแกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๔๒ ดังตอไปนี้
““ทรัพยากรพันธุกรรม” หมายถึง สารพันธุกรรมหรืออนุพันธซึ่งมีคุณคาตามความเปนจริง และตามศักยภาพ
“สารพันธุกรรม” หมายถึง สารใดๆ ของพืช สัตว จุลินทรีย หรือแหลงกําเนิดอื่นๆ ซึ่งบรรจุ หนวยที่มีบทบาทหนาที่ในการสืบทอดพันธุกรรม
“อนุพันธ” หมายถึง สารชีวเคมีที่ปรากฏขึ้นตามธรรมชาติ อันเปนผลมาจากการแสดงออก ของพันธุกรรม หรือ กระบวนการเมตาบอลิซึมของทรัพยากรชีวภาพหรือทรัพยากรพันธุกรรม แมวาจะไมบรรจุ หนวยที่มีบทบาทหนาที่ในการสืบทอดพันธุกรรม
“ภูมิปญญาทองถิ่น” หมายถึง ความรูการแสดงออก การประพฤติปฏิบัติหรือทักษะ ทาง วัฒนธรรมที่แสดงออกผานบุคคล เครื่องมือ หรือวัตถุ ซึ่งบุคคล กลุมบุคคล หรือชุมชนยอมรับและรูสึกเปน เจาของรวมกัน และมีการสืบทอดกันมาจากคนรุนหนึ่งไปยังคนอีกรุนหนึ่งโดยอาจมีการปรับเปลี่ยนเพื่อ ตอบสนองตอสภาพแวดลอมของตน”
มาตรา 4 ใหยกเลิกความใน (1) ของวรรคสองของมาตรา 6 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่งแกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 2) พ.ศ. ๒๕35 และใหใชความตอไปนี้ แทน
“(๑) การประดิษฐที่มีหรือใชแพรหลายอยูแลวไมวาในหรือนอกราชอาณาจักรกอนวันขอรับ สิทธิบัตร”
มาตรา 5 ใหยกเลิกความใน (3) ของวรรคสองของมาตรา 6 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่งแกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๔๒
มาตรา 6 ใหยกเลิกความใน (4) และ (5) ของวรรคสองของมาตรา 6 แหงพระราชบัญญัติ สิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่งแกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๔๒ และใหใชความ ตอไปนี้แทน
“(๔) การประดิษฐที่มีผูขอรับสิทธิบัตรหรืออนุสิทธิบัตรไวแลวนอกราชอาณาจักรเปนเวลา เกินสิบแปดเดือนกอนวันขอรับสิทธิบัตร
(๕) การประดิษฐที่ไดยื่นขอรับสิทธิบัตรหรืออนุสิทธิบัตรไวกอนแลวในราชอาณาจักร แมวา ตอมาคําขอนั้นจะไดประกาศโฆษณาในวันหรือภายหลังวันที่มีการยื่นขอรับสิทธิบัตรหรืออนุสิทธิบัตรนั้นอีกใน ภายหลัง”
มาตรา 7 ใหยกเลิกความในวรรคสามของมาตรา 6 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่งแกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 2) พ.ศ. ๒๕35 และใหใชความตอไปนี้แทน
“ในกรณีที่มีการขอถือสิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรกตามมาตรา 19 ทวิ ใหถือวาวันยื่นคําขอครั้ง แรกเปนวันยื่นคําขอรับสิทธิบัตรในราชอาณาจักร เพื่อประโยชนในการพิจารณางานที่ปรากฏอยูแลวตาม มาตรานี้”
มาตรา 8 ใหเพิ่มความตอไปนี้เปนมาตรา 6/1 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 “มาตรา ๖/๑ การเปดเผยสาระสําคัญหรือรายละเอียดภายในสิบสองเดือนกอนที่จะมีการ ขอรับสิทธิบัตรดังตอไปนี้ มิใหถือวาเปนการเปดเผยสาระสําคัญหรือรายละเอียดตามมาตรา ๖ วรรคสอง
(๑) การเปดเผยสาระสําคัญหรือรายละเอียดที่เกิดขึ้นหรือเปนผลมาจากการกระทําอันมิชอบ ดวยกฎหมาย
(๒) การเปดเผยสาระสําคัญหรือรายละเอียดโดยผูประดิษฐ
(๓) การแสดงผลงานของผูประดิษฐในงานแสดงตอสาธารณชนระหวางประเทศที่จัดขึ้นใน ราชอาณาจักรหรือประเทศที่เปนภาคีแหงอนุสัญญาหรือความตกลงระหวางประเทศเกี่ยวกับการคุมครอง สิทธิบัตรซึ่งประเทศไทยเปนภาคีอยูดวย โดยหนวยงานของรัฐบาลไทยหรือรัฐบาลของประเทศที่เปนภาคี ดังกลาวจัดขึ้น หรือรับรองการจัดงานนั้น
การเปดเผยสาระสําคัญหรือรายละเอียดโดยผูประดิษฐตาม (๒) หรืองานแสดงตอสาธารณชน ระหวางประเทศตาม (๓) ใหเปนไปตามหลักเกณฑ วิธีการ และเงื่อนไขที่กําหนดโดยกฎกระทรวง”
มาตรา 9 ใหยกเลิกความในวรรคหนึ่ง และ (4) ของวรรคหนึ่งของมาตรา 9 แหง พระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่งแกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 2) พ.ศ. ๒๕35 และใหใชความตอไปนี้แทน “มาตรา ๙ สิ่งตอไปนี้ไมไดรับความคุมครองตามพระราชบัญญัติ
…
(๔) วิธีการวินิจฉัย บําบัด ศัลยกรรมหรือรักษาโรคของมนุษย หรือสัตว”
มาตรา 10 ใหเพิ่มความตอไปนี้เปนมาตรา 17/1 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522
“มาตรา 17/1 ในกรณีที่การประดิษฐตามคําขอรับสิทธิบัตรมีการใชทรัพยากรพันธุกรรม หรือภูมิปญญาทองถิ่น ใหผูขอรับสิทธิบัตรระบุแหลงที่มาและยื่นเอกสารที่เกี่ยวของกับการขออนุญาตกอนการ เขาถึงและขอตกลงแบงปนผลประโยชน มาพรอมกับคําขอรับสิทธิบัตร
การระบุแหลงที่มาและการยื่นเอกสารตามวรรคหนึ่ง ใหเปนไปตามหลักเกณฑและวิธีการที่ อธิบดีประกาศกําหนด”
มาตรา 11 ใหยกเลิกความในมาตรา 19 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่ง แกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2535
มาตรา 12 ใหยกเลิกความในมาตรา 19 ทวิ แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่ง แกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2542 และใหใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา ๑๙ ทวิ ผูยื่นคําขอรับสิทธิบัตร อาจขอถือสิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรกได ตามเงื่อนไข ดังตอไปนี้
(1) ในกรณีที่ผูขอรับสิทธิบัตรไดยื่นคําขอรับสิทธิบัตรสําหรับการประดิษฐไวนอก ราชอาณาจักรแลว หากตอมาไดยื่นขอรับสิทธิบัตรสําหรับการประดิษฐอยางเดียวกันนั้นในราชอาณาจักร ภายในสิบสองเดือน นับแตวันที่ไดยื่นคําขอรับสิทธิบัตรนอกราชอาณาจักร ผูขอรับสิทธิบัตรอาจขอถือสิทธิวัน ยื่นคําขอครั้งแรกในวันยื่นคําขอรับสิทธิบัตรนอกราชอาณาจักรได
(2) ในกรณีคําขอระหวางประเทศที่แจงความประสงคจะขอรับความคุมครองใน ราชอาณาจักรมีการระบุวันยื่นคําขอครั้งแรกตามมาตรา 55/8 วรรคหนึ่ง หรือผูขอรับสิทธิบัตรไดรับอนุญาต ใหฟนสิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรกตามมาตรา 55/8 วรรคสามแลว ผูขอรับสิทธิบัตรอาจขอถือสิทธิวันยื่นคําขอ ครั้งแรกในวันยื่นคําขอครั้งแรกที่ระบุในคําขอระหวางประเทศได
(3) ในกรณีที่ไดยื่นคําขอรับสิทธิบัตรนอกราชอาณาจักรไวมากกวาหนึ่งคําขอ หากตอมาผูขอ ไดยื่นขอรับสิทธิบัตรสําหรับการประดิษฐนั้นในราชอาณาจักรภายในสิบสองเดือน นับแตวันยื่นคําขอนอก ราชอาณาจักรครั้งแรกสุด ผูขอรับสิทธิบัตรอาจขอถือสิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรกในวันยื่นคําขอรับสิทธิบัตรครั้ง แรกสุดนอกราชอาณาจักรได
(4) ในกรณีที่ไดยื่นคําขอรับสิทธิบัตรสําหรับการประดิษฐอยางเดียวกันนอกราชอาณาจักร แตคําขอนั้นถูกปฏิเสธ ถอนคืน หรือละทิ้งโดยปรากฏวาคําขอนั้นยังไมเคยประกาศโฆษณาหรือเปดเผยให สาธารณชนเขาถึงขอมูล และไมอาจดําเนินการใดตามกฎหมายในประเทศนั้นไดอีก และไมเคยใชอางในการขอ ถือสิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรกในประเทศใดมากอน หากผูขอไดยื่นขอรับความคุมครองการประดิษฐอยาง เดียวกันซ้ําในประเทศเดิมอีก และตอมาไดยื่นคําขอรับสิทธิบัตรสําหรับการประดิษฐนั้นในราชอาณาจักร ภายในสิบสองเดือน นับแตวันที่ไดยื่นคําขอรับความคุมครองการประดิษฐครั้งหลัง ผูขอรับสิทธิบัตรอาจขอถือ สิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรกในวันยื่นคําขอรับสิทธิบัตรนอกราชอาณาจักรครั้งหลังได”
มาตรา 13 ใหยกเลิกความในมาตรา 26 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 และให ใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา 2๖ ในการตรวจสอบคําขอรับสิทธิบัตร ถาพนักงานเจาหนาที่เห็นวาคําขอรับ สิทธิบัตรใดมีการประดิษฐหลายอยางที่ไมมีความเกี่ยวพันกันจนอาจถือไดวาเปนการประดิษฐอยางเดียวกัน ใหแจงใหผูขอรับสิทธิบัตรแยกคําขอสําหรับการประดิษฐแตละอยางภายในเกาสิบวันนับแตวันที่ไดรับแจงจาก พนักงานเจาหนาที่
ถาผูขอรับสิทธิบัตรไดยื่นคําขอสําหรับการประดิษฐอยางหนึ่งอยางใดที่ไดแยกภายใน กําหนดเวลาตามวรรคหนึ่ง ใหถือวาไดยื่นคําขอนั้นในวันยื่นคําขอรับสิทธิบัตรในราชอาณาจักรครั้งแรก
ในกรณีที่ผูขอรับสิทธิบัตรไมแยกคําขอ แตไดแกไขคําขอรับสิทธิบัตรใหเหลือแตการประดิษฐ อยางเดียวกันภายในกําหนดเวลาตามวรรคหนึ่ง ใหพนักงานเจาหนาที่ดําเนินการตรวจสอบคําขอรับสิทธิบัตร ตามพระราชบัญญัตินี้ตอไป
การแยกคําขอใหเปนไปตามหลักเกณฑและวิธีการที่กําหนดโดยกฎกระทรวง
ในกรณีที่ผูขอรับสิทธิบัตรไมเห็นดวยกับคําสั่งของพนักงานเจาหนาที่ ผูขอรับสิทธิบัตรจะตอง ยื่นอุทธรณคําสั่งตออธิบดีภายในระยะเวลาหกสิบวันนับแตวันที่ผูขอรับสิทธิบัตรไดรับแจงคําสั่ง
ถาผูขอรับสิทธิบัตรไมดําเนินการแยกคําขอภายในกําหนดเวลาตามวรรคหนึ่ง ไมแกไขคําขอ ตามวรรคสาม หรือไมอุทธรณคําสั่งของอธิบดีภายในกําหนดเวลาตามวรรคหา ใหถือวาละทิ้งคําขอรับ สิทธิบัตร”
มาตรา 14 ใหเพิ่มความตอไปนี้เปนมาตรา 26/1 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522
“มาตรา 26/1 ในกรณีที่ผูขอรับสิทธิบัตรมีความประสงคจะแยกการประดิษฐแตละอยางที่ ไดยื่นไวในคําขอรับสิทธิบัตรฉบับเดียวกัน ใหยื่นคําขอตอพนักงานเจาหนาที่เพื่อแยกการประดิษฐดังกลาวกอน การประกาศโฆษณาตามมาตรา ๓๒/๑
ในกรณีที่พนักงานเจาหนาที่พิจารณาแลวเห็นวา การแยกคําขอนั้นไมเปนการแกไขเพิ่มเติม สาระสําคัญของการประดิษฐใหแตกตางไปจากที่ระบุไวในคําขอเดิม ใหพนักงานเจาหนาที่อนุญาต และแจงผู ขอรับสิทธิบัตรทราบถึงคําสั่งดังกลาว
ถาผูขอรับสิทธิบัตรไดยื่นคําขอรับสิทธิบัตรสําหรับการประดิษฐอยางหนึ่งอยางใดที่ไดแยก ตามวรรคหนึ่งภายในเกาสิบวันนับแตวันไดรับแจงคําสั่ง ใหถือวาไดยื่นคําขอนั้นในวันยื่นคําขอรับสิทธิบัตรใน ราชอาณาจักรครั้งแรก
การแยกคําขอใหเปนไปตามหลักเกณฑและวิธีการที่กําหนดโดยกฎกระทรวง
ในกรณีพนักงานเจาหนาที่ไมอนุญาตใหแยกการประดิษฐ ผูขอรับสิทธิบัตรจะตองยื่นอุทธรณ คําสั่งตออธิบดีภายในระยะเวลาหกสิบวันนับแตวันที่ผูขอรับสิทธิบัตรไดรับแจงคําสั่ง
ถาผูขอรับสิทธิบัตรไมดําเนินการแยกคําขอภายในกําหนดเวลาตามวรรคสาม หรือไมอุทธรณ คําสั่งของพนักงานเจาหนาที่ภายในระยะเวลาตามวรรคหา ใหถือวาผูขอรับสิทธิบัตรละทิ้งคําขอแยกการ ประดิษฐ และใหพนักงานเจาหนาที่ดําเนินการตรวจสอบคําขอรับสิทธิบัตรตอไป ทั้งนี้ การขอแยกการประดิษฐ ตามมาตรานี้ใหกระทําไดเพียงครั้งเดียว”
มาตรา 15 ใหยกเลิกความในมาตรา 27 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 และให ใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา 27 ในการตรวจสอบคําขอรับสิทธิบัตร พนักงานเจาหนาที่จะเรียกผูขอรับสิทธิบัตร มาใหถอยคําชี้แจง สงเอกสารหรือสิ่งใดเพิ่มเติม หรือแจงใหผูขอรับสิทธิบัตรแกไขเพิ่มเติมคําขอรับสิทธิบัตรก็ ได
ในกรณีที่ผูขอรับสิทธิบัตรไดยื่นคําขอรับสิทธิบัตรไวแลวนอกราชอาณาจักร ใหผูขอรับ สิทธิบัตรสงผลการตรวจสอบการประดิษฐหรือรายละเอียดการประดิษฐที่ขอรับสิทธิบัตรนั้นตามหลักเกณฑ และวิธีการที่กําหนดโดยกฎกระทรวง
ในกรณีที่จะตองสงเอกสารเปนภาษาตางประเทศ ใหผูขอรับสิทธิบัตรสงเอกสารพรอมดวยคํา แปลเปนภาษาไทย
ถาผูขอรับสิทธิบัตรไมปฏิบัติตามคําสั่งของพนักงานเจาหนาที่ตามวรรคหนึ่ง หรือไมสง เอกสารตามวรรคสองภายในกําหนดเวลาเกาสิบวันนับแตวันไดรับแจงคําสั่ง ใหถือวาละทิ้งคําขอรับสิทธิบัตร
กอนครบกําหนดเวลาตามวรรคสี่ ผูขอรับสิทธิบัตรอาจขอขยายกําหนดเวลาไดอีกเกาสิบวัน โดยชําระคาธรรมเนียมการขอขยายระยะเวลาเพิ่มเติม หากผูขอรับสิทธิบัตรไมดําเนินการใดภายในกําหนด ระยะเวลาที่ไดรับการขยายเพิ่มเติม ใหถือวาละทิ้งคําขอรับสิทธิบัตร”
มาตรา 16 ใหยกเลิกความในมาตรา 28 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่ง แกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2542 และใหใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา 28 เมื่อพนักงานเจาหนาที่เสนอรายงานการตรวจสอบคําขอรับสิทธิบัตรเบื้องตนตอ อธิบดีแลว ใหอธิบดีมีคําสั่งใหประกาศโฆษณาคําขอรับสิทธิบัตรนั้น หากพิจารณาเห็นวา
(๑) สิ่งที่ยื่นขอรับสิทธิบัตรนั้นเปนการประดิษฐตามมาตรา 3
(๒) มีเอกสารและรายการครบถวนตามที่กําหนดไวในมาตรา 17
(๓) มีรายละเอียดการประดิษฐและขอถือสิทธิที่ชัดเจนเพียงพอที่จะทําใหผูมีความชํานาญใน ระดับสามัญในศิลปะหรือวิทยาการที่เกี่ยวของสามารถทําและปฏิบัติตามการประดิษฐนั้น
(๔) ระบุวิธีการในการประดิษฐที่ดีที่สุดที่ผูประดิษฐจะพึงทราบไดและ
(5) เปดเผยแหลงที่มาของทรัพยากรพันธุกรรมและภูมิปญญาทองถิ่น พรอมทั้งยื่นเอกสารที่ เกี่ยวของกับการขออนุญาตกอนการเขาถึงและขอตกลงแบงปนผลประโยชน
ในกรณีที่อธิบดีพิจารณาเห็นวาคําขอรับสิทธิบัตรไมเปนไปตาม (๑) (๒) (๓) (4) หรือ (5) ให อธิบดีสั่งยกคําขอรับสิทธิบัตรนั้น
การประกาศโฆษณาคําขอรับสิทธิบัตร การแจงคําสั่งของอธิบดีตามวรรคหนึ่งหรือวรรคสอง ใหเปนไปตามหลักเกณฑและวิธีการที่กําหนดโดยกฎกระทรวง”
มาตรา 17 ใหเพิ่มความตอไปนี้เปนมาตรา 28/1 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522
“มาตรา ๒๘/๑ การประกาศโฆษณาคําขอรับสิทธิบัตรตามมาตรา ๒๘ ใหดําเนินการภายใน สิบแปดเดือนนับแตวันยื่นคําขอในราชอาณาจักรหรือวันยื่นคําขอครั้งแรกตามมาตรา 19 ทวิเวนแตในกรณีที่ มีเหตุจําเปน ทั้งนี้ ระยะเวลาดังกลาวไมนับรวมระยะเวลาที่ผูขอรับสิทธิบัตรอยูระหวางดําเนินการแกไขคํา ขอรับสิทธิบัตรตามคําสั่งของพนักงานเจาหนาที่”
มาตรา 18 ใหยกเลิกความในวรรคหนึ่งของมาตรา 29 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 และใหใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา 29 เมื่อไดประกาศโฆษณาตามมาตรา 28 แลว ผูขอรับสิทธิบัตรตองยื่นคําขอให พนักงานเจาหนาที่ตรวจสอบการประดิษฐวาเปนการประดิษฐตามมาตรา 5 ภายในสามปนับแตวันยื่นคําขอรับ สิทธิบัตรในราชอาณาจักร ถาผูขอรับสิทธิบัตรไมยื่นคําขอภายในเวลาที่กําหนดไว ใหถือวาละทิ้งคําขอรับ สิทธิบัตร”
มาตรา 19 ใหยกเลิกความในมาตรา 30 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522
มาตรา 20 ใหยกเลิกความในมาตรา 31 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่ง แกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2535 และใหใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา 31 เมื่อไดประกาศโฆษณาตามมาตรา 28 แลว บุคคลใดเห็นวาสิ่งที่ขอรับสิทธิบัตร ไมเปนการประดิษฐตามมาตรา 3 หรือคําขอรับสิทธิบัตรใดไมชอบดวยมาตรา 5 มาตรา 9 มาตรา 16 มาตรา 17 หรือมาตรา 18 อาจยื่นเอกสารหลักฐานตอพนักงานเจาหนาที่เพื่อใชประกอบการพิจารณา ตรวจสอบการประดิษฐกอนประกาศโฆษณาตามมาตรา 32/1 ก็ได ทั้งนี้ ตามระเบียบที่อธิบดีกําหนด”
มาตรา 21 ใหยกเลิกความในมาตรา 32 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522
มาตรา 22 ใหเพิ่มความตอไปนี้เปนมาตรา 32/1 มาตรา 32/2 มาตรา 32/3 และมาตรา 32/4 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522
“มาตรา 32/๑ เมื่อผูขอรับสิทธิบัตรยื่นคําขอใหพนักงานเจาหนาที่ตรวจสอบการประดิษฐ ตามมาตรา 29 และพนักงานเจาหนาที่ไดทําการตรวจสอบแลว ใหพนักงานเจาหนาที่ทํารายงานการ ตรวจสอบเสนออธิบดี
(๑) ถาอธิบดีพิจารณาเห็นวาสิ่งที่ขอรับสิทธิบัตรเปนการประดิษฐตามมาตรา 3 หรือคําขอรับ สิทธิบัตรชอบดวย มาตรา 5 มาตรา 9 มาตรา 10 มาตรา 11 มาตรา 14 มาตรา ๑๖ มาตรา 17 หรือ มาตรา 18 ใหอธิบดีมีคําสั่งใหประกาศโฆษณาวาจะรับจดทะเบียนการประดิษฐ พรอมทั้งคําขอรับสิทธิบัตรนั้น
(๒) ถาอธิบดีพิจาณาเห็นวาสิ่งที่ขอรับสิทธิบัตรไมเปนไปตามขอใดขอหนึ่งของ (1) ใหอธิบดี สั่งยกคําขอรับสิทธิบัตรและใหพนักงานเจาหนาที่แจงคําสั่งไปยังผูขอรับสิทธิบัตร
การประกาศโฆษณาคําสั่งวาจะรับจดทะเบียนการประดิษฐ และคําสั่งยกคําขอรับสิทธิบัตรให เปนไปตามหลักเกณฑและวิธีการที่กําหนดโดยกฎกระทรวง
มาตรา 32/2 เมื่อไดประกาศโฆษณาตามมาตรา 32/1 แลว บุคคลใดเห็นวาตนมีสิทธิรับ สิทธิบัตรดีกวาผูขอรับสิทธิบัตร หรือเห็นวาสิ่งที่ขอรับสิทธิบัตรไมเปนการประดิษฐตามมาตรา 3 หรือคําขอรับ สิทธิบัตรไมชอบดวย มาตรา 5 มาตรา 9 มาตรา 10 มาตรา 11 มาตรา 14 มาตรา 16 มาตรา 17 หรือ มาตรา 18 จะยื่นคําคัดคานตอพนักงานเจาหนาที่ก็ได แตตองยื่นภายในเกาสิบวันนับแตวันประกาศโฆษณา ตามมาตรา 32/๑ (๑)
เมื่อพนักงานเจาหนาที่ไดรับคําคัดคานตามวรรคหนึ่ง ใหสงสําเนาไปยังผูขอรับสิทธิบัตร ใหผู ขอรับสิทธิบัตรยื่นคําโตแยงภายในเกาสิบวันนับแตวันที่ไดรับสําเนาคําคัดคาน ถาผูขอรับสิทธิบัตรไมยื่นคํา โตแยงภายในกําหนดเวลาดังกลาว ใหถือวาละทิ้งคําขอรับสิทธิบัตร
ในกรณีที่จะตองสงเอกสารเปนภาษาตางประเทศ ใหผูคัดคานหรือผูโตแยงสงเอกสารนั้น พรอมดวยคําแปลเปนภาษาไทยพรอมรับรองคําแปลดวย
มาตรา 32/3 เพื่อใหการดําเนินกระบวนพิจารณาคําคัดคานเปนไปโดยสะดวก รวดเร็ว และ เที่ยงธรรม ใหอธิบดีมอบหมายพนักงานเจาหนาที่ไมนอยกวาสามคนแตไมเกินหาคนเปนผูพิจารณาคําคัดคาน และคําโตแยง และจัดทํารายงานผลการพิจารณาเสนอตออธิบดี
วิธีพิจารณาและหลักเกณฑการยื่นคําคัดคานหรือคําโตแยง การนําพยานหลักฐานมาแสดง หรือแถลงเพิ่มเติมใหเปนไปตามระเบียบที่อธิบดีกําหนด
มาตรา 32/4 เมื่อครบระยะเวลาตามมาตรา 32/2 แลวแตไมมีผูยื่นคําคัดคาน หรือมีผูยื่น คําคัดคานแตอธิบดีเห็นวาไมมีเหตุขัดของในการออกสิทธิบัตร หรืออธิบดีไดวินิจฉัยวาผูขอรับสิทธิบัตรเปนผูมี สิทธิ ใหอธิบดีสั่งใหรับจดทะเบียนการประดิษฐและออกสิทธิบัตรใหแกผูขอรับสิทธิบัตร และใหพนักงาน เจาหนาที่แจงใหผูขอรับสิทธิบัตรชําระคาธรรมเนียมการออกสิทธิบัตรภายในหกสิบวันนับแตวันที่ไดรับแจง หากครบระยะเวลาดังกลาวแลวแตผูขอรับสิทธิบัตรยังไมชําระคาธรรมเนียม ใหถือวาละทิ้งคําขอรับสิทธิบัตร
เมื่อผูขอรับสิทธิบัตรไดชําระคาธรรมเนียมตามวรรคหนึ่งแลว ใหจดทะเบียนการประดิษฐและ ออกสิทธิบัตรใหแกผูขอรับสิทธิบัตรภายในสิบหาวันนับแตวันที่ไดรับชําระคาธรรมเนียมแตตองไมกอนสิ้น ระยะเวลาอุทธรณตามมาตรา 72
สิทธิบัตรใหเปนไปตามแบบพิมพที่กําหนดโดยกฎกระทรวง”
มาตรา 23 ใหยกเลิกความในมาตรา 33 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522
มาตรา 24 ใหยกเลิกความในมาตรา 34 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 และให ใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา 34 ในกรณีที่มีผูคัดคานตามมาตรา 32/2 และอธิบดีไดวินิจฉัยวามีเหตุขัดของใน การออกสิทธิบัตร หรือผูคัดคานเปนผูมีสิทธิรับสิทธิบัตร ใหอธิบดีสั่งยกคําขอรับสิทธิบัตร และใหพนักงาน เจาหนาที่แจงคําวินิจฉัยและคําสั่งของอธิบดีไปยังผูคัดคานและผูโตแยงพรอมดวยเหตุผล
ในกรณีที่ผูขอรับสิทธิบัตรมิไดอุทธรณคําสั่งของอธิบดี หรือไดอุทธรณคําสั่งของอธิบดี และ คณะกรรมการหรือศาลไดมีคําสั่งหรือคําพิพากษาถึงที่สุดใหผูคัดคานเปนผูมีสิทธิขอรับสิทธิบัตรแลว ถาผู คัดคานไดยื่นคําขอรับสิทธิบัตรสําหรับการประดิษฐนั้นภายในเกาสิบวันนับแตวันมีคําสั่งของอธิบดี หรือนับแต วันที่คณะกรรมการหรือศาลมีคําสั่งหรือคําพิพากษาถึงที่สุดแลวแตกรณี ใหถือวาผูคัดคานไดยื่นคําขอนั้นในวัน เดียวกันกับวันที่ผูขอรับสิทธิบัตรยื่นคําขอรับสิทธิบัตร และใหถือวากระบวนการตรวจสอบคําขอรับสิทธิบัตร ของผูถูกคัดคานตามพระราชบัญญัตินี้เปนกระบวนการตรวจสอบคําขอรับสิทธิบัตรของผูคัดคานดวย
หากผูคัดคานไมยื่นคําขอรับสิทธิบัตรภายในกําหนดเวลาตามวรรคสอง ใหถือวาผูคัดคานไม ประสงคจะขอรับสิทธิบัตรสําหรับการประดิษฐนั้น และใหพนักงานเจาหนาที่จําหนายคําขอตอไป”
มาตรา 25 ใหเพิ่มความตอไปนี้เปนมาตรา 34/1 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522
“มาตรา 34/1 ผูขอรับสิทธิบัตรอาจขอถอนคําขอรับสิทธิบัตรในเวลาใดก็ไดกอนอธิบดีสั่งรับ จดทะเบียนการประดิษฐและออกสิทธิบัตร ทั้งนี้ ตามหลักเกณฑและวิธีการที่อธิบดีประกาศกําหนด การขอถอนคําขอรับสิทธิบัตรใหถือวามีผลนับแตพนักงานเจาหนาที่ไดรับคําขอถอนคําขอรับ สิทธิบัตรนั้น”
มาตรา 26 ใหยกเลิกความในมาตรา 41 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 และให ใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา ๔๑ การโอนสิทธิบัตรตามมาตรา ๓๘ ตองทําเปนหนังสือ และจดทะเบียนตอ พนักงานเจาหนาที่ตามหลักเกณฑ วิธีการ และเงื่อนไขที่กําหนดโดยกฎกระทรวง”
มาตรา 27 ใหเพิ่มความตอไปนี้เปนมาตรา 41/1 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522
“มาตรา ๔๑/1 การอนุญาตใหใชสิทธิตามสิทธิบัตรตามมาตรา ๓๘ ตองทําเปนหนังสือ และ จดทะเบียนตอพนักงานเจาหนาที่จึงจะบริบูรณ ทั้งนี้ ใหเปนไปตามหลักเกณฑ วิธีการ และเงื่อนไขที่กําหนด โดยกฎกระทรวง
สัญญาอนุญาตใหใชสิทธิตามสิทธิบัตร หากยังไมจดทะเบียน หามมิใหยกเปนขอตอสู บุคคลภายนอกผูไดรับโอนหรือไดรับอนุญาตใหใชสิทธิตามสิทธิบัตรโดยเสียคาตอบแทน และไดจดทะเบียนโดย สุจริตแลว”
มาตรา 28 ใหยกเลิกความในวรรคสาม วรรคสี่ และวรรคหาของมาตรา 43 แหง พระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่งแกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2542 และใหใชความตอไปนี้แทน
“ถาผูทรงสิทธิบัตรไมชําระคาธรรมเนียมรายปภายในกําหนดเวลาตามวรรคหนึ่งหรือวรรค สอง ตองเสียคาธรรมเนียมเพิ่มรอยละสามสิบของเงินคาธรรมเนียมรายป โดยตองชําระคาธรรมเนียมรายป พรอมทั้งคาธรรมเนียมเพิ่มภายในหนึ่งรอยแปดสิบวันนับแตวันสิ้นกําหนดเวลาชําระคาธรรมเนียมรายปตาม วรรคหนึ่งหรือวรรคสอง
เมื่อครบกําหนดเวลาตามวรรคสามแลวถาผูทรงสิทธิบัตรยังไมชําระคาธรรมเนียมรายปและ คาธรรมเนียมเพิ่ม ใหอธิบดีสั่งเพิกถอนสิทธิบัตรนั้น
ในกรณีที่สิทธิบัตรถูกเพิกถอนตามวรรคสี่ผูทรงสิทธิบัตรอาจรองขอตอคณะกรรมการภายใน กําหนดหนึ่งรอยแปดสิบวันนับแตวันทราบคําสั่งเพิกถอนสิทธิบัตรวามีเหตุจําเปนไมอาจชําระคาธรรมเนียมราย ปและคาธรรมเนียมเพิ่มภายในกําหนดเวลาตามวรรคสามได คณะกรรมการอาจมีคําสั่งอนุญาตใหชําระ คาธรรมเนียมรายปพรอมทั้งคาธรรมเนียมเพิ่มรอยละหาสิบของเงินคาธรรมเนียมรายปนั้นภายในกําหนดเวลา ตามที่เห็นสมควรก็ได”
มาตรา 29 ใหยกเลิกความในมาตรา 48 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่ง แกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2542
มาตรา 30 ใหยกเลิกความในมาตรา 49 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่ง แกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2542 และใหใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา ๔๙ ในการยื่นคําขอใชสิทธิตามมาตรา ๔๖ มาตรา ๔๗ หรือมาตรา ๔๗ ทวิ ผูขอใช สิทธิตองเสนอคาตอบแทน เงื่อนไขในการใชสิทธิตามสิทธิบัตร และขอจํากัดสิทธิของผูทรงสิทธิบัตรและผูไดรับ อนุญาตใหใชสิทธิของผูทรงสิทธิบัตรตามมาตรา ๕๐/1 วรรคสอง พรอมกับคําขอใชสิทธิ สําหรับกรณีการขอใช สิทธิตามมาตรา ๔๗ ผูขอใชสิทธิตองยินยอมอนุญาตใหผูทรงสิทธิบัตรที่ตนขอใชสิทธิเปนผูมีสิทธิใชสิทธิตาม สิทธิบัตรของตนเปนการตอบแทนดวย
เมื่อไดรับคําขอใชสิทธิตามมาตรา ๔๖ มาตรา ๔๗ หรือมาตรา ๔๗ ทวิ แลว ใหอธิบดี มอบหมายพนักงานเจาหนาที่ไมนอยกวาสามคนแตไมเกินหาคนเปนผูพิจารณาการขอใชสิทธิ โดยใหแจง กําหนดวันสอบสวนคําขอไปยังผูขอใชสิทธิ ผูทรงสิทธิบัตรและผูไดรับอนุญาตใหใชสิทธิของผูทรงสิทธิบัตรตาม มาตรา ๕๐/๑ วรรคสอง ในการนี้ ใหสงสําเนาคําขอไปยังผูทรงสิทธิบัตรและผูไดรับอนุญาตใหใชสิทธิของผูทรง สิทธิบัตรตามมาตรา ๕๐/1 วรรคสองดวย
ในการสอบสวนตามวรรคสอง พนักงานเจาหนาที่จะเรียกผูขอใชสิทธิ ผูทรงสิทธิบัตร ผูไดรับ อนุญาตใหใชสิทธิของผูทรงสิทธิบัตรตามมาตรา ๕๐/1 วรรคสอง หรือบุคคลอื่นใด มาใหถอยคําชี้แจง ใหสง เอกสาร หรือสิ่งใดเพิ่มเติมก็ได และใหจัดทํารายงานเสนออธิบดีโดยเร็ววามีเหตุอันสมควรที่จะอนุญาตใหใช สิทธิหรือไม”
มาตรา 31 ใหยกเลิกความในมาตรา 50 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่ง แกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2542 และใหใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา ๕๐ เมื่ออธิบดีไดรับรายงานจากพนักงานเจาหนาที่ตามมาตรา 49 แลว หากอธิบดี เห็นวาไมสมควรอนุญาตใหใชสิทธิของผูทรงสิทธิบัตร ใหอธิบดีสั่งยกคําขอใชสิทธินั้น
ในกรณีที่อธิบดีเห็นสมควรอนุญาตใหใชสิทธิของผูทรงสิทธิบัตร ใหอธิบดีมีคําสั่งใหออก ใบอนุญาตใหแกผูไดรับอนุญาตใหใชสิทธิตามสิทธิบัตรนั้น พรอมทั้งกําหนดเงื่อนไขในการใชสิทธิตามสิทธิบัตร และขอจํากัดสิทธิ
เงื่อนไขในการใชสิทธิตามสิทธิบัตรและขอจํากัดสิทธิที่อธิบดีกําหนด ตองเปนไปตาม หลักเกณฑดังตอไปนี้
(๑) ขอบเขตและระยะเวลาที่อนุญาตตองไมเกินกวาพฤติการณอันจําเปนตามวัตถุประสงคที่ ขออนุญาต
(๒) ผูทรงสิทธิบัตรมีสิทธิที่จะอนุญาตใหผูรับอนุญาตรายอื่นใชสิทธิตามสิทธิบัตรของตนดวยก็ ได
(๓) ผูรับอนุญาตไมมีสิทธิโอนใบอนุญาตใหแกบุคคลอื่น เวนแตจะโอนกิจการหรือชื่อเสียง ในทางการคา โดยเฉพาะในสวนที่เกี่ยวกับการอนุญาตใหใชสิทธินั้นดวย
(๔) การอนุญาตจะตองมุงสนองความตองการของประชาชนภายในราชอาณาจักรเปนสําคัญ
เมื่ออธิบดีไดมีคําสั่งตามวรรคหนึ่งหรือวรรคสองแลว ใหพนักงานเจาหนาที่แจงใหผูขอใชสิทธิ ผูทรงสิทธิบัตร และผูไดรับอนุญาตใหใชสิทธิของผูทรงสิทธิบัตรตามมาตรา ๕๐/1 วรรคสองทราบภายในสิบ หาวันนับแตวันที่อธิบดีมีคําสั่ง
คําสั่งของอธิบดีตามวรรคหนึ่งหรือวรรคสอง คูกรณีอาจอุทธรณตอคณะกรรมการไดภายใน หกสิบวันนับแตวันที่ไดรับแจงคําวินิจฉัยนั้น
การออกใบอนุญาตใหใชสิทธิตามสิทธิบัตรตามวรรคสอง ใหเปนไปตามหลักเกณฑและวิธีการ ที่กําหนดโดยกฎกระทรวง”
มาตรา 32 ใหเพิ่มความตอไปนี้เปนมาตรา 50/1 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522
“มาตรา 50/1 ผูทรงสิทธิบัตรมีสิทธิไดรับคาตอบแทนในการขอใชสิทธิตามมาตรา ๔๖ มาตรา ๔๗ และมาตรา ๔๗ ทวิ
สําหรับผูไดรับอนุญาตแตเพียงผูเดียวใหใชสิทธิของผูทรงสิทธิบัตรตามมาตรา ๓๘ มีสิทธิ ไดรับคาตอบแทนในการขอใชสิทธิตามมาตรา ๔๖ มาตรา ๔๗ หรือมาตรา ๔๗ ทวิ ได ในกรณีนี้ผูทรงสิทธิบัตร ไมมีสิทธิไดรับคาตอบแทน
เมื่ออธิบดีไดมีคําสั่งใหออกใบอนุญาตพรอมกําหนดเงื่อนไขและขอจํากัดสิทธิตามมาตรา 50 แลว ใหผูทรงสิทธิบัตรและผูไดรับอนุญาตตกลงคาตอบแทนใหไดภายในหนึ่งรอยยี่สิบวันนับจากไดรับแจงคํา วินิจฉัยของอธิบดี ในกรณีที่ทั้งสองฝายตกลงกันได ใหอธิบดีกําหนดคาตอบแทนใหตามที่ตกลงกัน และในกรณี ที่ทั้งสองฝายตกลงกันไมไดภายในระยะเวลาที่กําหนด ใหอธิบดีกําหนดคาตอบแทนที่เพียงพอตอพฤติการณ แหงกรณีโดยพิจารณาจากมูลคาทางเศรษฐกิจของการอนุญาตนั้น
คําวินิจฉัยของอธิบดีตามวรรคสามใหเปนที่สุด คูกรณีฝายใดไมเห็นดวยอาจอุทธรณตอ คณะกรรมการไดภายในหกสิบวันนับแตวันที่ไดรับแจงคําวินิจฉัยนั้น”
มาตรา 33 ใหยกเลิกความในมาตรา 50 ทวิ แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่ง แกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2542 และใหใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา ๕๐ ทวิ ใบอนุญาตใหใชสิทธิตามมาตรา ๕๐ อธิบดีอาจยกเลิกไดหากปรากฏวาเหตุ แหงการอนุญาตไดหมดสิ้นไปและไมนาจะเกิดขึ้นไดอีก และการยกเลิกดังกลาวจะไมกระทบกระเทือนสิทธิหรือ ผลประโยชนที่ผูไดรับอนุญาตใหใชสิทธิไดรับตามใบอนุญาตใหใชสิทธินั้น
ในกรณีที่อธิบดีเห็นสมควรยกเลิกใบอนุญาตใหใชสิทธิ ใหอธิบดีมีคําสั่งใหยกเลิกใบอนุญาต และแจงใหผูขอใชสิทธิ ผูทรงสิทธิบัตร และผูไดรับอนุญาตใหใชสิทธิของผูทรงสิทธิบัตรตามมาตรา 50/1 วรรคสองทราบ ภายในสิบหาวันนับแตวันที่อธิบดีมีคําสั่ง
คําสั่งอธิบดีตามวรรคสอง คูกรณีอาจอุทธรณตอคณะกรรมการไดภายในหกสิบวันนับแตวันที่ ไดรับแจงคําวินิจฉัยนั้น
การขอใหยกเลิกใบอนุญาตตามวรรคหนึ่งใหเปนไปตามหลักเกณฑและวิธีการที่กําหนดโดย กฎกระทรวง และใหนําบทบัญญัติมาตรา ๔๙ มาใชบังคับโดยอนุโลม”
มาตรา 34 ใหยกเลิกความในมาตรา 51 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่ง แกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2542 และใหใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา ๕๑ เพื่อประโยชนในการประกอบกิจการอันเปนสาธารณูปโภค หรือการอันจําเปน ในการปองกันประเทศ หรือการสงวนรักษาหรือการไดมาซึ่งทรัพยากรธรรมชาติหรือสิ่งแวดลอม หรือปองกัน หรือบรรเทาการขาดแคลนอาหาร ยาหรือสิ่งอุปโภคบริโภคอยางอื่นอยางรุนแรง หรือเปนกรณีที่คณะกรรมการ การแขงขันทางการคามีคําสั่งวาผูทรงสิทธิบัตรฝาฝนบทบัญญัติใดของกฎหมายแขงขันทางการคาอันเปนผลให เกิดอุปสรรคตอการเขาถึงบริการดานสาธารณสุข หรือเพื่อประโยชนสาธารณะอยางอื่น กระทรวงอาจใชสิทธิ ตามสิทธิบัตรอยางใดอยางหนึ่งตามมาตรา ๓๖ โดยกระทําการดังกลาวเองหรือใหบุคคลอื่นกระทําแทน
ในการใชสิทธิดังกลาว จะตองเสียคาตอบแทนแกผูทรงสิทธิบัตร หรือผูไดรับอนุญาตใหใช สิทธิของผูทรงสิทธิบัตรตามมาตรา 50/1 วรรคสอง โดยใหกระทรวงตามวรรคหนึ่งกําหนดคาตอบแทน เงื่อนไขในการใชสิทธิตามสิทธิบัตร และขอจํากัดสิทธิตามหลักเกณฑดังตอไปนี้
(๑) ขอบเขตและระยะเวลาที่อนุญาตตองไมเกินกวาพฤติการณอันจําเปนตามวัตถุประสงคที่ แหงการใชสิทธินั้น
(๒) ผูทรงสิทธิบัตรมีสิทธิที่จะอนุญาตใหผูรับอนุญาตรายอื่นใชสิทธิตามสิทธิบัตรของตนดวยก็ ได
(๓) กระทรวงหรือบุคคลอื่นที่กระทําการแทนกระทรวงไมมีสิทธิโอนใบอนุญาตใหแกบุคคล อื่น เวนแตจะโอนกิจการหรือชื่อเสียงในทางการคา โดยเฉพาะในสวนที่เกี่ยวกับการอนุญาตใหใชสิทธินั้นดวย
(๔) การอนุญาตจะตองมุงสนองความตองการของประชาชนภายในราชอาณาจักรเปนสําคัญ
(๕) คาตอบแทนที่กําหนดจะตองเพียงพอตอพฤติการณแหงกรณีโดยพิจารณาจากมูลคาทาง เศรษฐกิจของการอนุญาตนั้น เวนแตเปนการใชสิทธิเพื่อนําเขาเภสัชภัณฑซึ่งไมมี หรือมีศักยภาพในภาคการ ผลิตเภสัชภัณฑนั้นในราชอาณาจักรไมเพียงพอ และผูทรงสิทธิบัตรไดรับคาตอบแทนสําหรับเภสัชภัณฑนั้นใน ประเทศผูสงออกแลว
การใชสิทธิดังกลาวใหมีผลบังคับใชตั้งแตกระทรวงออกประกาศเพื่อบังคับใชสิทธิพรอม กําหนดคาตอบแทน เงื่อนไข ขอจํากัดสิทธิ
ผูทรงสิทธิบัตรมีสิทธิอุทธรณคําสั่งของกระทรวง จํานวนคาตอบแทน เงื่อนไข หรือขอจํากัด สิทธิ ตอศาลภายในหกสิบวันนับแตวันที่กระทรวงออกประกาศ
ผูทรงสิทธิบัตรอาจรองขอตอศาลเพื่อยกเลิกคําสั่งของกระทรวงตามมาตรานี้ได หากปรากฏ วาเหตุแหงการอนุญาตไดหมดสิ้นไปและไมนาจะเกิดขึ้นได”
มาตรา 35 ใหเพิ่มความตอไปนี้เปนมาตรา 51/1 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522
“มาตรา ๕๑/๑ ในกรณีที่เกิดความขาดแคลนเภสัชภัณฑในประเทศพัฒนานอยที่สุด หรือ ประเทศสมาชิกองคการการคาโลกซึ่งไมมี หรือมีศักยภาพในการผลิตเภสัชภัณฑไมเพียงพอ และประเทศนั้นได แจงความตองการที่จะนําเขาเภสัชภัณฑตอองคการการคาโลกแลว กระทรวงอาจใชสิทธิตามสิทธิบัตรอยางใด อยางหนึ่งตามมาตรา ๓๖ เพื่อผลิตและสงออกเภสัชภัณฑไปยังประเทศผูนําเขาที่ไดแจงความประสงคไวโดย กระทําการดังกลาวเองหรือใหบุคคลอื่นกระทําแทน ทั้งนี้ หากเปนกรณีที่เกิดภาวะฉุกเฉินในประเทศผูนําเขา หรือสภาพการณเรงดวนอยางที่สุดอื่นๆ หรือเปนการใชเพื่อสาธารณประโยชนที่ไมใชเชิงพาณิชย กระทรวงไม จําตองขออนุญาตใชสิทธิตามสิทธิบัตรจากผูทรงสิทธิบัตรกอน
ในการใชสิทธิดังกลาว จะตองเสียคาตอบแทนแกผูทรงสิทธิบัตร หรือผูไดรับอนุญาตใหใช สิทธิของผูทรงสิทธิบัตรตามมาตรา 50/1 วรรคสอง โดยใหกระทรวงตามวรรคหนึ่งกําหนดคาตอบแทน เงื่อนไขในการใชสิทธิตามสิทธิบัตร และขอจํากัดสิทธิตามหลักเกณฑดังตอไปนี้
(๑) ขอบเขตและระยะเวลาที่อนุญาตตองไมเกินกวาพฤติการณอันจําเปนเผื่อผลิตและสงออก เภสัชภัณฑตามปริมาณที่ประเทศผูนําเขาไดแจงไวตอองคการการคาโลก
(๒) ผูทรงสิทธิบัตรมีสิทธิที่จะอนุญาตใหผูรับอนุญาตรายอื่นใชสิทธิตามสิทธิบัตรของตนดวยก็ ได
(๓) กระทรวงหรือบุคคลอื่นที่กระทําการแทนกระทรวงไมมีสิทธิโอนใบอนุญาตใหแกบุคคล อื่น เวนแตจะโอนกิจการหรือชื่อเสียงในทางการคา โดยเฉพาะในสวนที่เกี่ยวกับการอนุญาตใหใชสิทธินั้นดวย
(๔) คาตอบแทนที่กําหนดจะตองเพียงพอตอพฤติการณแหงกรณีโดยพิจารณาจากมูลคาทาง เศรษฐกิจในประเทศผูนําเขา
การดําเนินการตามมาตรานี้ ใหเปนไปตามหลักเกณฑและวิธีการที่กําหนดในกฎกระทรวง และใหนํามาตรา ๕๑ วรรคสามถึงหามาใชบังคับโดยอนุโลม”
มาตรา 36 ใหเพิ่มความตอไปนี้เปนมาตรา 53/1 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522
“มาตรา 53/1 สิทธิบัตรที่ออกโดยมีขอผิดพลาดเล็กนอยหรือผิดหลงเล็กนอยนั้น ผูทรง สิทธิบัตรอาจขอแกไขเพิ่มเติมตออธิบดีโดยชําระคาธรรมเนียมการขอแกไขสิทธิบัตร ทั้งนี้ การแกไขดังกลาว ตองไมเปนการเปลี่ยนแปลงสาระสําคัญหรือขอบเขตของการประดิษฐที่ไดรับความคุมครองตามสิทธิบัตร
ในการแกไขเพิ่มเติมสิทธิบัตรตามวรรคหนึ่ง ตองไดรับความยินยอมจากผูทรงสิทธิบัตรรวม ทุกคน หรือถามีการอนุญาตใหบุคคลใดใชสิทธิตามสิทธิบัตรตามมาตรา 41/1 มาตรา 45 มาตรา 46 หรือ มาตรา 47 ทวิ ตองไดรับความยินยอมจากบุคคลนั้นดวย”
มาตรา 37 ใหเพิ่มความตอไปนี้เปนหมวด 2/1 คําขอระหวางประเทศภายใตสนธิสัญญา ความรวมมือดานสิทธิบัตร และมาตรา 55/1 มาตรา 55/2 มาตรา 55/3 มาตรา 55/4 มาตรา 55/5 มาตรา 55/6 มาตรา 55/7 มาตรา 55/8 มาตรา 55/9 มาตรา 55/10 และมาตรา 55/11 แหง พระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522
“หมวด 2/1
คําขอระหวางประเทศภาย
ใตสนธิสัญญาความรวมมือดานสิทธิบัตร
มาตรา 55/1 ในหมวดนี้
“สนธิสัญญา” หมายความวา สนธิสัญญาความรวมมือดานสิทธิบัตร ทําขึ้น ณ กรุงวอชิงตัน เมื่อวันที่ ๑๙ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๑๓ และที่แกไขเพิ่มเติม
“คําขอระหวางประเทศ” หมายความวา คําขอรับความคุมครองการประดิษฐที่ยื่นตาม สนธิสัญญา
“วันยื่นคําขอครั้งแรก” หมายความวา (๑) วันยื่นคําขอระหวางประเทศ หรือ (๒) วันยื่นคําขอรับความคุมครองการประดิษฐครั้งแรกกอนการยื่นคําขอระหวางประเทศ ใน กรณีที่มีการขอถือสิทธิตามมาตรา 55/4
“สํานักระหวางประเทศ” หมายความวา สํานักระหวางประเทศขององคการทรัพยสินทาง ปญญาโลก
“องคกรตรวจคนระหวางประเทศ” หมายความวา สํานักงานสิทธิบัตรของประเทศสมาชิก หรือองคการระหวางประเทศที่อธิบดีประกาศกําหนดใหมีอํานาจดําเนินการตรวจคนและรายงานความเห็น เกี่ยวกับงานที่ปรากฏอยูแลวที่เกี่ยวของกับการประดิษฐตามคําขอระหวางประเทศ
“องคกรตรวจสอบเบื้องตนระหวางประเทศ” หมายความวา สํานักงานสิทธิบัตรของประเทศ สมาชิก หรือองคการระหวางประเทศที่อธิบดีประกาศกําหนดใหมีอํานาจดําเนินการพิจารณาและจัดทํา ความเห็นเบื้องตนวาการประดิษฐที่ปรากฏตามขอถือสิทธิของคําขอระหวางประเทศเปนการประดิษฐขึ้นใหม มีขั้นการประดิษฐสูงขึ้น และสามารถประยุกตในทางอุตสาหกรรม
สวนที่ ๑
การยื่นคําขอระหวางประเทศเพื่อขอรับความคุมครอง
การประดิษฐในประเทศภาคีแหงสนธิสัญญา
มาตรา 55/2 ผูมีสิทธิยื่นคําขอระหวางประเทศตอกรมทรัพยสินทางปญญา ตองมีคุณสมบัติ ดังตอไปนี้
(๑) มีสัญชาติไทยหรือเปนนิติบุคคลที่มีสํานักงานแหงใหญตั้งอยูในประเทศไทย หรือ
(๒) มีภูมิลําเนาในประเทศไทย หรือ
(๓) อยูในระหวางการประกอบอุตสาหกรรมหรือพาณิชยกรรมอยางแทจริงและจริงจังใน ประเทศไทย
ในกรณีที่เปนคําขอระหวางประเทศของผูขอหลายคน ผูขออยางนอยหนึ่งคนตองมีคุณสมบัติ ตามที่กําหนดในวรรคหนึ่ง
ในกรณีที่บุคคลผูมีสัญชาติหรือมีภูมิลําเนาในประเทศภาคีอื่นแหงสนธิสัญญายื่นคําขอ ระหวางประเทศตอกรมทรัพยสินทางปญญา ใหผูยื่นคําขอระหวางประเทศชําระคาดําเนินการในอัตราเทากับ คาดําเนินการเพื่อจัดสงคําขอระหวางประเทศ และใหพนักงานเจาหนาที่สงคําขอระหวางประเทศนั้นไปยัง สํานักระหวางประเทศเพื่อดําเนินการตอไป
มาตรา 55/3 คําขอระหวางประเทศ ใหมีรายการดังตอไปนี้
(๑) คํารอง
(๒) รายละเอียดการประดิษฐ
(๓) ขอถือสิทธิ
(๔) รูปเขียน (ถามี) และ
(๕) บทสรุปการประดิษฐ
รายการตามวรรคหนึ่ง ใหเปนไปตามแบบคําขอระหวางประเทศตามที่อธิบดีประกาศกําหนด ตามสนธิสัญญา
มาตรา 55/4 ในการยื่นคําขอระหวางประเทศผูขออาจระบุวันยื่นคําขอครั้งแรกซึ่งไดยื่นไว ภายในสิบสองเดือนกอนการยื่นคําขอระหวางประเทศ เพื่อประโยชนในการพิจารณางานที่ปรากฏอยูแลวก็ได
ในกรณีที่ผูขอไมอาจยื่นคําขอระหวางประเทศภายใน 12 เดือนนับแตวันยื่นคําขอครั้งแรก ตามวรรคหนึ่ง ผูขออาจยื่นคํารองเพื่อขอฟนสิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรก พรอมชําระคาธรรมเนียมตอพนักงาน เจาหนาที่ภายในสิบสี่เดือนนับแตวันยื่นคําขอครั้งแรก โดยระบุเหตุผลและหลักฐานที่แสดงวาตน [ไมมีเจตนา หรือ] ไดใชความระมัดระวังตามสมควรแกกรณีแลว
หากพนักงานเจาหนาที่เห็นวาผูขอ[ไมมีเจตนา หรือ] ไดใชความระมัดระวังตามสมควรแก กรณีแลวแตไมสามารถดําเนินการไดภายในระยะเวลาที่กําหนด ใหแจงการอนุญาตฟนสิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรก ตอผูขอและสํานักระหวางประเทศกอนดําเนินการกับคําขอระหวางประเทศตอไป
หากพนักงานเจาหนาที่จะไมอนุญาตใหฟนสิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรก ใหพนักงานเจาหนาที่ แจงเหตุแหงการไมอนุญาตและใหโอกาสผูขอชี้แจงภายในหนึ่งเดือนนับแตวันที่ไดรับแจงหรือไดรับหนังสือแจง เมื่อพนักงานเจาหนาที่ไดรับขอชี้แจงแลว ใหจัดทํารายงานเสนอตออธิบดี เมื่ออธิบดีไดวินิจฉัยแลว ใหคํา วินิจฉัยของอธิบดีเปนที่สุด
การขอถือสิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรก และการขอฟนสิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรก ใหเปนไปตาม หลักเกณฑและวิธีการที่กําหนดในกฎกระทรวง
มาตรา 55/5 คําขอระหวางประเทศที่ยื่นตอกรมทรัพยสินทางปญญา ใหจัดทําเปน ภาษาไทยหรือภาษาอังกฤษ พรอมทั้งชําระคายื่นคําขอระหวางประเทศ คาตรวจคนระหวางประเทศ และคา ดําเนินการเพื่อจัดสงคําขอระหวางประเทศ
การยื่นคําขอระหวางประเทศ การระบุวันยื่นคําขอระหวางประเทศ หนาที่ของกรมทรัพยสิน ทางปญญา รวมทั้งการดําเนินการอื่นใดภายใตสนธิสัญญาที่เกี่ยวกับการรับคําขอระหวางประเทศ เพื่อขอรับ ความคุมครองการประดิษฐในประเทศภาคีแหงสนธิสัญญา ใหเปนไปตามที่กําหนดในกฎกระทรวง
สวนที่ ๒
การดําเนินการกับคําขอระหวางประเทศ
ที่ขอรับความคุมครองการประดิษฐในประเทศไทย
มาตรา 55/6 ผูขอซึ่งไดยื่นคําขอระหวางประเทศในประเทศภาคีแหงสนธิสัญญาไวแลว หากประสงคจะขอรับความคุมครองการประดิษฐในราชอาณาจักร ใหแจงความประสงคมายังกรมทรัพยสิน ทางปญญาตามแบบที่อธิบดีประกาศกําหนด พรอมทั้งสงคําแปลภาษาไทยของรายละเอียดการประดิษฐ ขอถือ สิทธิ รูปเขียน (ถามี) และบทสรุปการประดิษฐ พรอมทั้งชําระคาธรรมเนียมคําขอรับสิทธิบัตรหรืออนุสิทธิบัตร ตามอัตราที่กําหนดในพระราชบัญญัตินี้ ภายในระยะเวลาสามสิบเดือนนับแตวันยื่นคําขอครั้งแรก
ในกรณีที่ผูขอไดแจงความประสงคและชําระคาธรรมเนียมตามวรรคหนึ่งแลว แตยังไมอาจสง คําแปลเปนภาษาไทยได ผูขออาจขอผอนผันการยื่นคําแปลไดอีกสามสิบวันนับจากวันแจงความประสงคตาม วรรคหนึ่งโดยชําระคาธรรมเนียมลาชา
เมื่อไดแจงความประสงคตามวรรคหนึ่งภายในกําหนดระยะเวลาแลว ใหถือวาคําขอระหวาง ประเทศเปนคําขอรับสิทธิบัตรที่ไดยื่นในราชอาณาจักรตั้งแตวันยื่นคําขอระหวางประเทศ และใหพนักงาน เจาหนาที่ดําเนินการตามพระราชบัญญัตินี้ตอไป
ในกรณีที่ผูขอมิไดดําเนินการภายในระยะเวลาที่กําหนดตามวรรคหนึ่ง หรือไมยื่นคําแปล ภายในกําหนดเวลาตามวรรคสอง ใหถือวาคําขอระหวางประเทศนั้นสิ้นผลในประเทศไทย
มาตรา 55/7 ในกรณีที่ผูขอไมอาจแจงความประสงคจะขอรับความคุมครองการประดิษฐใน ราชอาณาจักรภายในระยะเวลาตามมาตรา 55/6 ผูขออาจยื่นคํารองเพื่อขอฟนสิทธิคําขอระหวางประเทศให มีผลในประเทศไทยพรอมชําระคาธรรมเนียมตอพนักงานเจาหนาที่โดยระบุเหตุผลและหลักฐานวาตน[ไมมี เจตนา หรือ] ไดใชความระมัดระวังตามสมควรแกกรณีแลว
การยื่นคํารองตามวรรคหนึ่ง ใหยื่นภายในระยะเวลาสองเดือนนับแตวันที่เหตุที่ทําใหไม สามารถดําเนินการภายในระยะเวลาที่กําหนดไดสิ้นสุดลง หรือภายในระยะเวลาสิบสองเดือนนับแตวันครบ กําหนดระยะเวลาตามมาตรา 55/6 แลวแตระยะเวลาใดจะสิ้นสุดลงกอน
หากพนักงานเจาหนาที่เห็นวาผูขอ[ไมมีเจตนา หรือ] ไดใชความระมัดระวังตามสมควรแก กรณีแลวแตไมสามารถดําเนินการไดภายในระยะเวลาที่กําหนด ใหแจงการอนุญาตฟนสิทธิคําขอระหวาง ประเทศในประเทศไทยตอผูขอ และดําเนินการตามพระราชบัญญัตินี้ตอไป
ในกรณีที่พนักงานเจาหนาที่จะไมอนุญาตใหฟนสิทธิคําขอระหวางประเทศในประเทศไทย ให พนักงานเจาหนาที่แจงเหตุแหงการไมอนุญาตและใหโอกาสผูขอชี้แจงภายในหนึ่งเดือนนับแตวันที่ไดรับแจง หรือไดรับหนังสือแจง เมื่อพนักงานเจาหนาที่ไดรับขอชี้แจงแลว ใหจัดทํารายงานเสนอตออธิบดี เมื่ออธิบดีได วินิจฉัยแลว ใหคําวินิจฉัยของอธิบดีเปนที่สุด
การขอฟนสิทธิคําขอระหวางประเทศในประเทศไทย ใหเปนไปตามหลักเกณฑและวิธีการที่ กําหนดในกฎกระทรวง
มาตรา 55/8 หากคําขอระหวางประเทศที่แจงความประสงคจะขอรับความคุมครองใน ราชอาณาจักรตามมาตรา 55/6 มีการระบุวันยื่นคําขอครั้งแรกกอนหนาวันยื่นคําขอระหวางประเทศ ใหถือ เปนการขอใชสิทธิตามมาตรา 19 ทวิ(2) เพื่อประโยชนในการพิจารณางานที่ปรากฏอยูแลวในราชอาณาจักร
ในกรณีวันยื่นคําขอครั้งแรกที่ระบุในคําขอระหวางประเทศเปนวันกอนหนาวันยื่นคําขอ ระหวางประเทศเกินกวาสิบสองเดือน เนื่องจากไดรับอนุญาตใหฟนสิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรกโดยสํานักงาน รับคําขอในประเทศภาคีแหงสนธิสัญญาเนื่องจากผูขอ[ไมมีเจตนา หรือ] ไดใชความระมัดระวังตามสมควรแก กรณีแลว ผูขออาจยื่นคํารองเพื่อขอฟนสิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรก พรอมชําระคาธรรมเนียมตอพนักงาน เจาหนาที่ภายในหนึ่งเดือนนับแตวันครบกําหนดตามมาตรา 55/6 โดยระบุเหตุผลและหลักฐานที่แสดงวาตน [ไมมีเจตนา หรือ] ไดใชความระมัดระวังตามสมควรแกกรณีแลว
หากพนักงานเจาหนาที่เห็นวาผูขอ[ไมมีเจตนา หรือ] ไดใชความระมัดระวังตามสมควรแก กรณีแลว แตไมสามารถดําเนินการไดภายในระยะเวลาที่กําหนด ใหแจงการอนุญาตฟนสิทธิวันยื่นคําขอครั้ง แรกตอผูขอและดําเนินการตามพระราชบัญญัตินี้ตอไป
ในกรณีที่พนักงานเจาหนาที่จะไมอนุญาตใหฟนสิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรก ใหพนักงาน เจาหนาที่แจงเหตุแหงการไมอนุญาตและใหโอกาสผูขอชี้แจงภายในหนึ่งเดือนนับแตวันที่ไดรับแจงหรือไดรับ หนังสือแจง เมื่อพนักงานเจาหนาที่ไดรับขอชี้แจงแลว ใหจัดทํารายงานเสนอตออธิบดี เมื่ออธิบดีไดวินิจฉัยแลว ใหคําวินิจฉัยของอธิบดีเปนที่สุด
การขอถือสิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรก และการขอฟนสิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรก ใหเปนไปตาม หลักเกณฑและวิธีการที่กําหนดในกฎกระทรวง
มาตรา 55/9 ผูขอซึ่งไดยื่นคําขอระหวางประเทศไวแลวในประเทศภาคีแหงสนธิสัญญาและ ประสงคที่จะขอรับความคุมครองการประดิษฐในประเทศไทย อาจยื่นคํารองขอใหกรมทรัพยสินทางปญญา ทบทวนผลการพิจารณาคําขอระหวางประเทศในกรณีดังตอไปนี้
(๑) กรณีที่สํานักงานรับคําขอในประเทศภาคีแหงสนธิสัญญาปฏิเสธที่จะระบุวันยื่นคําขอ ระหวางประเทศ หรือ
(๒) กรณีที่ถือวามีการถอนคําขอระหวางประเทศ การยื่นคํารองตามวรรคหนึ่ง ใหผูขอยื่นคํารองไปยังสํานักระหวางประเทศภายในระยะเวลา สองเดือนนับแตวันที่ผูขอไดรับแจงผลการพิจารณา เพื่อขอใหสํานักระหวางประเทศจัดสงคําขอระหวาง ประเทศนั้นมายังกรมทรัพยสินทางปญญา
หากปรากฏแกพนักงานเจาหนาที่วาผลการพิจารณาคําขอระหวางประเทศตามวรรคหนึ่ง เกิดจากความผิดพลาดหรือความละเลยของสํานักงานรับคําขอในประเทศภาคีแหงสนธิสัญญา หรือสํานัก ระหวางประเทศ ใหพนักงานเจาหนาที่ดําเนินการกับคําขอระหวางประเทศนั้นตามขั้นตอนที่กําหนดใน พระราชบัญญัตินี้ตอไป และใหถือวาคําขอระหวางประเทศดังกลาวเปนคําขอรับสิทธิบัตร หรืออนุสิทธิบัตร ที่ ไดยื่นตอกรมทรัพยสินทางปญญาในวันที่ระบุวาเปนวันยื่นคําขอระหวางประเทศ
มาตรา 55/10 เมื่อครบกําหนดระยะเวลาสามสิบเดือนนับแตวันยื่นคําขอครั้งแรกและได รับคําแปลของคําขอระหวางประเทศแลว ใหพนักงานเจาหนาที่ดําเนินการตรวจสอบคําขอและประกาศ โฆษณาตามมาตรา ๒๘ ตอไป เวนแตผูขอไดยื่นคํารองขอใหดําเนินการกอนครบกําหนดระยะเวลาดังกลาว
มาตรา 55/11 คายื่นคําขอระหวางประเทศ และคาตรวจคนระหวางประเทศ ใหเปนไป ตามที่อธิบดีประกาศตามที่สํานักระหวางประเทศ และองคกรตรวจคนระหวางประเทศกําหนด
คาดําเนินการเพื่อจัดสงคําขอระหวางประเทศ คาธรรมเนียมการขอฟนสิทธิ และ คาธรรมเนียมลาชา ใหเปนไปตามที่กําหนดตามบัญชีทายพระราชบัญญัตินี้”
มาตรา 38 ใหยกเลิกความในมาตรา 65 จัตวา แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่งแกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2542 และใหใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา ๖๕ จัตวา ผูขอรับอนุสิทธิบัตรหรือผูขอรับสิทธิบัตรมีสิทธิขอเปลี่ยนแปลงประเภท ของสิทธิที่จะขอรับจากอนุสิทธิบัตรเปนสิทธิบัตร หรือจากสิทธิบัตรเปนอนุสิทธิบัตรไดกอนการจดทะเบียนการ ประดิษฐ และออกอนุสิทธิบัตร หรือกอนสิ้นสุดระยะเวลา 4 ปนับแตวันยื่นคําขอรับสิทธิบัตรการประดิษฐ แลวแตกรณี และผูขอมีสิทธิใหถือเอาวันยื่นคําขอเดิมเปนวันยื่นคําขอ ทั้งนี้ ตามหลักเกณฑและวิธีการที่ กําหนดโดยกฎกระทรวง”
มาตรา 39 ใหยกเลิกความในมาตรา 65 เบญจ แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่งแกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2542 และใหใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา 65 เบญจ เมื่อพนักงานเจาหนาที่เสนอรายงานการตรวจสอบตออธิบดีแลว ให อธิบดีมีคําสั่งใหจดทะเบียนการประดิษฐและออกอนุสิทธิบัตร หากพิจารณาเห็นวา
(๑) สิ่งที่ขอรับอนุสิทธิบัตรเปนการประดิษฐตามมาตรา 3
(2) คําขอรับอนุสิทธิบัตรถูกตองตามมาตรา 65 ทศ ประกอบดวยมาตรา 16 และมาตรา 17 และ
(3) สิ่งนั้นไดรับการคุมครองตามมาตรา 65 ทศ ประกอบดวยมาตรา 9
กอนจดทะเบียนการประดิษฐและออกอนุสิทธิบัตร ใหพนักงานเจาหนาที่แจงใหผูขอรับอนุ สิทธิบัตรชําระคาธรรมเนียมการออกอนุสิทธิบัตรและคาธรรมเนียมประกาศโฆษณาโดยทางไปรษณีย ลงทะเบียนตอบรับหรือโดยวิธีการอื่นที่อธิบดีกําหนด หากผูขอรับอนุสิทธิบัตรไมชําระคาธรรมเนียมการออก อนุสิทธิบัตรและคาธรรมเนียมประกาศโฆษณาภายในหกสิบวันนับแตวันที่ไดรับแจง ใหพนักงานเจาหนาที่มี หนังสือแจงผูขอรับอนุสิทธิบัตรโดยทางไปรษณียลงทะเบียนตอบรับหรือโดยวิธีการอื่นที่อธิบดีกําหนดอีกครั้ง หนึ่ง และหากผูขอรับอนุสิทธิบัตรยังไมชําระคาธรรมเนียมการออกอนุสิทธิบัตรและคาธรรมเนียมประกาศ โฆษณาภายในหกสิบวันนับแตวันไดรับแจงดังกลาวอีก ใหถือวาผูขอรับอนุสิทธิบัตรละทิ้งคําขอรับอนุสิทธิบัตร
ในกรณีที่อธิบดีพิจารณาเห็นวาคําขอรับอนุสิทธิบัตรไมเปนไปตาม (1) (2) หรือ (3) ใหอธิบดี สั่งยกคําขอรับอนุสิทธิบัตรนั้น และใหพนักงานเจาหนาที่มีหนังสือแจงคําสั่งโดยทางไปรษณียลงทะเบียนตอบ รับไปยังผูขอรับอนุสิทธิบัตรหรือโดยวิธีการอื่นที่อธิบดีกําหนดภายในสิบหาวันนับแตวันที่อธิบดีมีคําสั่ง
อนุสิทธิบัตรใหเปนไปตามแบบที่กําหนดโดยกฎกระทรวง”
มาตรา 40 ใหยกเลิกความในวรรคหนึ่งของมาตรา 65 ฉ แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่งแกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2542 และใหใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา ๖๕ ฉ บุคคลใดอาจขอใหตรวจสอบวาการประดิษฐที่ไดรับอนุสิทธิบัตรมีลักษณะ ตามที่กําหนดในมาตรา ๖๕ ทวิ หรือไมก็ได”
มาตรา 41 ใหยกเลิกความในมาตรา 65 ทศ แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่ง แกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2542 และใหใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา ๖๕ ทศ ใหนําบทบัญญัติมาตรา ๖ มาตรา ๘ มาตรา ๙ มาตรา ๑๐ มาตรา ๑๑ มาตรา ๑๒ มาตรา ๑๓ มาตรา ๑๔ มาตรา ๑๕ มาตรา ๑๖ มาตรา ๑๗ มาตรา ๑๘ มาตรา ๑๙ มาตรา ๑๙ ทวิ มาตรา ๒๐ มาตรา ๒๑ มาตรา ๒๒ มาตรา ๒๓ มาตรา ๒๕ มาตรา ๒๖ มาตรา 26/1 มาตรา ๒๗ มาตรา 34/1 มาตรา ๓๕ ทวิ มาตรา ๓๖ มาตรา ๓๖ ทวิ มาตรา ๓๘ มาตรา ๓๙ มาตรา ๔๐ มาตรา ๔๑ มาตรา 41/1 มาตรา ๔๒ มาตรา ๔๓ มาตรา ๔๔ มาตรา ๔๕ มาตรา ๔๖ มาตรา ๔๗ มาตรา ๔๗ ทวิ มาตรา ๔๙ มาตรา ๕๐ มาตรา 50/1 มาตรา ๕๐ ทวิมาตรา ๕๑ มาตรา 51/1 มาตรา ๕๒ มาตรา ๕๓ มาตรา 53/1และมาตรา ๕๕ ในหมวด ๒ วาดวยสิทธิบัตรการประดิษฐมาใชบังคับในหมวด ๓ ทวิ วาดวยอนุสิทธิบัตรโดย อนุโลม”
มาตรา 42 ใหเพิ่มความตอไปนี้เปนวรรคสามของมาตรา 67 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522
“เมื่อครบกําหนดตามวาระในวรรคหนึ่ง หากยังมิไดมีการแตงตั้งกรรมการผูทรงคุณวุฒิขึ้น ใหม ใหกรรมการผูทรงคุณวุฒิซึ่งพนจากตําแหนงตามวาระนั้นอยูในตําแหนงเพื่อดําเนินงานตอไปจนกวา กรรมการผูทรงคุณวุฒิซึ่งไดรับแตงตั้งใหมเขารับหนาที่”
มาตรา 43 ใหยกเลิกความใน (2) ของมาตรา 70 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่งแกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๔๒ และใหใชความตอไปนี้แทน
“(๒) วินิจฉัยอุทธรณคําสั่งหรือคําวินิจฉัยของอธิบดีเกี่ยวกับสิทธิบัตรและอนุสิทธิบัตรตาม มาตรา ๔๑ มาตรา 43 มาตรา ๔๕ มาตรา ๔๙ มาตรา ๕๐ มาตรา ๕๕ มาตรา ๖๕ ฉ หรือมาตรา ๖๕ ทศ ประกอบดวยมาตรา 43 มาตรา ๔๕ หรือมาตรา ๗๒”
มาตรา 44 ใหยกเลิกความในวรรคหนึ่งของมาตรา 72 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่งแกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2542 และใหใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา ๗๒ ในกรณีที่มีคําสั่งหรือคําวินิจฉัยของอธิบดีตามมาตรา ๑๒ มาตรา ๑๕ มาตรา ๒๘ มาตรา ๓๐ มาตรา ๓๓ มาตรา ๓๔ มาตรา ๔๙ มาตรา ๕๐ มาตรา 50/1 มาตรา ๕๐ ทวิหรือมาตรา ๖๑ หรือมาตรา ๖๕ ประกอบดวยมาตรา ๑๒ มาตรา ๑๕ มาตรา ๒๘ มาตรา 32/1 (๒) มาตรา ๓๓ หรือ มาตรา ๓๔ หรือมาตรา ๖๕ เบญจ หรือมาตรา ๖๕ ฉ หรือมาตรา ๖๕ ทศ ประกอบดวยมาตรา ๑๒ มาตรา ๑๕ มาตรา ๔๙ มาตรา ๕๐ หรือมาตรา 50/1 ผูมีสวนไดเสียตามมาตราดังกลาวมีสิทธิอุทธรณตอ คณะกรรมการภายในหกสิบวันนับแตวันที่ไดรับแจงคําสั่งหรือคําวินิจฉัยของอธิบดี ถาไมอุทธรณภายใน ระยะเวลาดังกลาว ใหถือวาคําสั่งหรือคําวินิจฉัยของอธิบดีเปนที่สุด”
มาตรา 45 ใหยกเลิกความในมาตรา 73 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2542 และใหใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา ๗๓ ในการพิจารณาอุทธรณคําสั่ง หรือคําวินิจฉัยของอธิบดี หรือพิจารณารายงาน การสอบสวนของอธิบดีตามมาตรา ๕๕ หรือมาตรา 65 ฉ เพื่อสั่งเพิกถอนสิทธิบัตรหรืออนุสิทธิบัตร คณะกรรมการจะใหผูคัดคาน หรือผูโตแยง หรือผูทรงสิทธิบัตร หรือผูทรงอนุสิทธิบัตร หรือผูขอใหตรวจสอบ อนุสิทธิบัตร หรือผูไดรับอนุญาตใหใชสิทธิบัตรหรือตามอนุสิทธิบัตร แลวแตกรณี นําพยานหลักฐานมาแสดง หรือแถลงเพิ่มเติมก็ได ทั้งนี้ ตามระเบียบที่คณะกรรมการกําหนด”
มาตรา 46 ใหยกเลิกความในมาตรา 79 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 และให ใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา 79 บรรดาคําขอ คํารอง คําคัดคาน คําโตแยง และคําอุทธรณ ตามพระราชบัญญัติ นี้ ใหใชแบบพิมพและมีสําเนาตามที่อธิบดีกําหนด”
มาตรา 47 ใหยกเลิกความในมาตรา 80 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522 ซึ่ง แกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสิทธิบัตร (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2542 และใหใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา ๘๐ บรรดาคําขอรับสิทธิบัตร คําขอรับอนุสิทธิบัตร คําขอใหตรวจสอบการประดิษฐ คําคัดคานการขอรับสิทธิบัตร คํารองเพื่อขอฟนสิทธิวันยื่นคําขอครั้งแรก คํารองเพื่อขอฟนสิทธิคําขอระหวาง ประเทศใหมีผลในประเทศไทย คํารองขอถอนคําขอรับสิทธิบัตรหรืออนุสิทธิบัตร คําขอใหเพิกถอนการ ประดิษฐที่ไดรับอนุสิทธิบัตร คําขอแกไขสิทธิบัตรหรืออนุสิทธิบัตร คําขอจดทะเบียนสัญญาอนุญาตใหใชสิทธิ ตามสิทธิบัตรหรืออนุสิทธิบัตร คําขอจดทะเบียนรับโอนสิทธิบัตรหรืออนุสิทธิบัตร คําขอเปลี่ยนแปลงสิทธิบัตร หรืออนุสิทธิบัตร คําขอตออายุอนุสิทธิบัตร คําขอบันทึกคํายินยอมใหบุคคลอื่นใชสิทธิตามสิทธิบัตรหรืออนุ สิทธิบัตร คําขอใชสิทธิตามสิทธิบัตรหรืออนุสิทธิบัตร ใบอนุญาตใหใชสิทธิตามสิทธิบัตรหรืออนุสิทธิบัตร คํา อุทธรณคําสั่งหรือคําวินิจฉัยของอธิบดี ใบแทนสิทธิบัตรหรืออนุสิทธิบัตร ใบแทน ใบอนุญาตใหใชสิทธิ คําขอ อื่นๆ การคัดสําเนาเอกสารและการรับรองสําเนาเอกสาร ใหเสียคาธรรมเนียมตามที่กําหนดโดยกฎกระทรวง”
มาตรา 48 ใหเพิ่มความตอไปนี้เปนมาตรา 80/1 และมาตรา 80/2 แหงพระราชบัญญัติ สิทธิบัตร พ.ศ. 2522
“มาตรา 80/1 การยื่นคําขอ การอนุญาต การจดทะเบียน การชําระเงิน การประกาศ โฆษณา หนังสือเรียก หนังสือแจง คําสั่งหรือคําวินิจฉัยใดๆ ของพนักงานเจาหนาที่ อธิบดีหรือคณะกรรมการ หรือหนังสืออื่นใดหรือการดําเนินการใดๆ ใหสามารถกระทําไดในรูปของขอมูลอิเล็กทรอนิกสหรือโดยวิธีการ อื่นที่อธิบดีประกาศกําหนด
มาตรา 80/2 ในกรณีที่พนักงานเจาหนาที่ไดสงหนังสือเรียก หนังสือแจง หรือหนังสืออื่นใดที่ มีถึงผูยื่นคําขอ ผูคัดคาน ผูโตแยง หรือบุคคลอื่นใดทางไปรษณียลงทะเบียนตอบรับ ใหสง ณ สํานักงานหรือ สถานที่ที่ระบุไวในคําขอ
ถาไมสามารถสงตามวิธีดังกลาวในวรรคหนึ่งได จะใหพนักงานเจาหนาที่นําหนังสือนั้นไปสง หรือจะสงโดยทางไปรษณียลงทะเบียนตอบรับอีกครั้งหนึ่งก็ได ในกรณีที่ใหพนักงานเจาหนาที่นําหนังสือนั้นไป สง ถาไมพบผูรับจะสงใหแกบุคคลใดซึ่งบรรลุนิติภาวะแลวและอยูหรือทํางานในสํานักงานหรือสถานที่ดังกลาว หรือจะปดหนังสือนั้นไวในที่ซึ่งเห็นไดงาย ณ สํานักงานหรือสถานที่ดังกลาวของผูรับนั้นก็ได
เมื่อไดสงตามวิธีการดังกลาวในวรรคสองและเวลาไดลวงพนไปเจ็ดวันแลว ใหถือวาบุคคลนั้น ไดรับหนังสือนั้นแลว”
มาตรา 49 ใหเพิ่มความตอไปนี้เปนมาตรา 87/1 แหงพระราชบัญญัติสิทธิบัตร พ.ศ. 2522
“มาตรา 87/1 บุคคลใดยื่นขอรับสิทธิบัตรการประดิษฐ หรือการออกแบบผลิตภัณฑ หรือ อนุสิทธิบัตร โดยปกปดหรือแสดงขอความอันเปนเท็จหรือแสดงขอความไมครบถวนเกี่ยวกับแหลงที่มาของ ทรัพยากรพันธุกรรม หรือภูมิปญญาทองถิ่น หรือเกี่ยวกับการขออนุญาตกอนการเขาถึงและขอตกลงแบงปน ผลประโยชน ตองระวางโทษจําคุกไมเกินหกเดือน หรือปรับไมเกินหาพันบาท หรือทั้งจําทั้งปรับ”
บทเฉพาะกาล
(อยูระหวางการยกราง)
บัญชีอัตราคาธรรมเนียม
(อยูระหวางการยกราง)
สํานักกฎหมาย กรมทรัพยสินทางปญญา / 19 พฤษภาคม 2560
หมายเหตุ
1.ใชเพื่อประกอบการรับฟงความคิดเห็นเบื้องตนระหวางวันที่ 19 พ.ค. 60 – 1 มิ.ย. 60 เทานั้น
2.รางพระราชบัญญัติฉบับนี้ จัดเตรียมขึ้นโดยฝายเลขานุการคณะกรรมการพัฒนากฎหมายวาดวยสิทธิบัตรโดยผานการพิจารณาของ คณะอนุกรรมการยกรางกฎหมายวาดวยสิทธิบัตรแลว แตยังไมเปนที่ยุติไมสามารถใชอางอิงในทางกฎหมายได้
]]>
The Thailand Patent Act dictates the country’s industrial design law. However, the Department of Intellectual Property is set to amend it, drafting a new individual law for industrial design.
The proposed amendment would extend the term that industrial designs can be protected for. Currently, protection is only valid for a ten-year period. Under the new law, they would be protected for up to fifteen years.
The new law would also introduce a condition that requires designs to be “creative” in order to be eligible for protection. However, no clear criteria for creativity has been given as of yet.
According to Thailand trademark lawyers Chaninat & Leeds, the bill would bring Thai design laws in line with the Hague System, which is a requirement under the ASEA IPR Action Plan. This means that designs will be able to be registered internationally using a single application, avoiding the lengthy and costly process of having to make separate applications to individual countries.
In addition, the new law would also introduce changes to the examination system for applications for industrial deisgn registration. Currently, applicants can submit responses to examinations within 90 days with the possibility of a 90-day extension, followed by a final extension of a further 30 days. The proposed changes would streamline this process, reducing it to an initial 60-day period, which can be extended for 30 days only.
Chaninat & Leeds are experts in Thailand intellectual property laws and can assist with filing applications for patents, trademarks and copyright.
Related Articles: Thailand to Become Member of Madrid Protocol
Image: MK Zero
]]>